Łuk kamienny Pravčická jest prawdziwą częścią prehistorii. Około 90 milionów lat temu, w późnej kredzie, morze zaczęło się cofać, pozostawiając na dnie rozległe płaskowyże z piaskowca.

Miękkość skał oznaczała, że Łaba z łatwością mogła przecinać odcinki, pozostawiając po sobie niesamowite formacje skalne.

Brama Pravčicka o rozpiętości 26,5 m jest największym łukiem z kamienia naturalnego w Europie kontynentalnej. Dziś znajduje się na liście czeskich zabytków narodowych i stała się ikoną całej Czeskiej Szwajcarii.

W 1881 roku austriacki książę Edmund Clary-Aldringen postanowił stworzyć w swojej posiadłości niedaleko Bramy Pravčickiej jedną z pierwszych atrakcji turystycznych w Europie.

Zatrudnił włoskich rzemieślników do budowy ogromnego zameczku zwanego Sokolim Gniazdem, w którym znajduje się słynna restauracja wciąż przyciągająca turystów mimo upływu 150 lat!

Przedsiębiorczy Edmund wybudował brukowaną drogę do Bramy Pravčickiej, stworzył leśne ścieżki spacerowe oraz wprowadził rejsy łódką do pobliskiego wąwozu, który obecnie nosi jego imię: „Wąwóz Edmunda”.

Jesteśmy dumni z naszego dziedzictwa przyrodniczego, ale potężne siły, które stworzyły Bramę Pravčicką, działają do dziś. Nie możemy powstrzymać natury przed próbą odzyskania tego, co do niej należy. Sam kamienny łuk z biegiem czasu stał się bardziej kruchy, dlatego turystom nie wolno już na nim stawać.

A okoliczne lasy są zawsze zagrożone pożarami, ostatnio jesienią 2022 roku. Dlatego walczymy o zachowanie terenów wokół Bramy Pravčickiej i Sokolego Gniazda.

W ostatnich latach ponownie zainwestowaliśmy znaczną kwotę ze sprzedaży biletów w utrzymanie i poprawę obiektu oraz otaczających go szlaków.

Region ten był ulubionym miejscem romantycznych artystów i pisarzy. W 1831 roku Carl Gustav Carus umieścił kamienną bramę w swoich Dziewięciu listach o malarstwie krajobrazowym. Opisuje dramatyczny krajobraz wypełniony „wąskimi, popękanymi wąwozami, izolowanymi prostokątnymi bryłami i szczelinami wyciętymi w skałach, w tym Prebischtorem”.

W tym samym roku 26-letni Hans Christian Andersen po raz pierwszy odwiedził Bramę Pravčicką. Być może ten krajobraz zainspirował go do napisania niektórych ze swoich najbardziej fantastycznych bajek dla dzieci. W 2004 roku reżyser Lew, czarownicy i starej szafy poszedł w ślady Andersena i wykorzystał łuk Pravčickiej jako część scenografii do pierwszego z filmów o Narnii.